DO PRZYJACIÓŁ… KTÓRZY BLOGA CZYTALI

Siedzę teraz – przy moim biurku, z ołówkiem w ręku. Lubię pisać ołówkiem, lepiej się myśl po papierze ślizga! Nie umiem pisać na komputerze z marszu.

Zamykam oczy.

I widzę wszystkich was, którzy na bloga wchodzicie i wyobraźnią – swoją i nadaję wam moje – twarze.

W dzisiejszych czasach, gdzie z każdej strony  kamerka – a z  każdego telefonu – Ci na górze rysują  sobie – nasze dzienne trasy, restauracje, sklepy i parki…

Ja ze swoimi apkami widzę Was wyraźnie i wiem co się wam  podoba – i ilu was jest…

Wiem, że mnie odwiedzacie i chciałbym wam za to odwiedzanie podziękować.

To, że jesteście pomaga mi, iść.

Wiem, że unoszę się w czasem słowach a czasem w nich topię –  tak jak  teraz właśnie a czasem w tym pisaniu zaczynam kombinować.

Jak z tego wyjść, nie wiem?

Dlatego tak ważna jest dla mnie wasza obecność! Za te chwilę bycia razem bardzo wam dziękuję!

Dlaczego do was piszę?

Z potrzeby serca.

A jak to moje pisanie do was przez – was będzie odczytane?

Nie wiem, ale wiem który tekst mi się – nie udał – a który czytać można !

I wiem, że te właśnie, nieudane role, teksty, niezdane egzaminy uczą!

I wiem, że to co piszę – teraz  wiemy wszyscy…

Chciałbym pisać cyklicznie, ale – nie wychodzi.

Wasza, niewidzialna obecność jest dla mnie bardzo-ważna.

Fajnie z wami być.

Dobranoc….

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *